اگر هزار تا نعمت داشته باشی و آن چیزی را که می خواهی نداشته باشی؛ گویی هیچ چیز نداری!!!
درد انسان از لحظه ای شروع می شود که چیزی را می خواهد اما بدست نمی آورد.
چرا باید بگوییم "امام خامنه ای"؟ 
غربی‌ها با سه کلیدواژه‌ی آزادی، دموکراسی، و حقوق بشر افکار عمومی را اداره می‌کردند. شرقی‌ها با دو کلیدواژه‌ی مبارزه‌ی پرولتاریا با امپریالیسم و برابری. امام پنج کلیدواژه‌ی قرآنی را در مقابل آن پنج کلیدواژه قرار دادند .اصل «امامت‌محوری» مهمترین کلیدواژه بود. سیستم امت-امامت حرف جهانشمول اسلامی بود که در عرصه‌ی سیاست احیا شد ده سال هر کاری کردیم، یک رسانه‌ی غربی پیدا شود که بگوید «امام خمینی»، نشد! همه می‌گفتند «آیت‌الله خمینی» سال 59 به یکی از اساتید یهودی آلمان گفتم «استاد! چرا رسانه‌های شما نمی‌گویند امام خمینی؟». خنده‌ای کرد و گفت «آخر ما بعضی چیزها را متوجه شدیم!». کیف‌اش را باز کرد و یک کتاب درآورد. ترجمه‌ی آلمانی کتاب «ولایت فقیه» امام بود. گفت «آقای خمینی یک تئوری جهانی دارد. وقتی ما بگوییم "امام"، ایشان بین کشورهای دنیا شاخص میشود. چون کلمه‌ی "امام" قابل ترجمه نیست. ولی وقتی بگوییم "رهبر"، این کلمه در فرهنگ غرب بار منفی دارد... ادامه مطلب...
مرحوم شیخ رجبعلی خیاط (نکوگویان) یکی از عارفان نامی معاصر کشورمان است که سال‌های نه چندان دور سخنان و موعظه‌های او در سطح شهر تهران شنیده می‌شد و افراد بسیاری در کلاس درس اخلاق وی حاضر می‌شدند.
از سلسله دروسی که شیخ رجبعلی خیاط می‌فرمودند
شیخ رجبعلی نکوگویان را با خدایش پیمانی بود که هر چه می‌خواست به او عطا می‌کرد؛ این پیمان چنان درست و در راه خدا اجرا شد که منجر به این شد که افقی تازه برای درک و مفهوم خداشناسی چهره بنماید و خواننده یا بیننده را سرمست عشق الهی گرداند، «غیر از خدا هر آنچه بخواهی شکست توست» که سر فصل دنیای مفهوم را جلوه‌گر و انسان به اصل خود واقف می‌سازد و نور خدا را در رسیدن به کمال و دیدار معشوق سالک مشتاق و رهروی خستگی ناپذیر در گذشتن از قلل خداجویی و خدا خواهی می‌بیند.
چشم حرص و آز دنیا دار/ یا قناعت پر کند یا خاک گور
ما نباختیم، چون پشیمان نیستیم، و پشیمان نیستیم چون نباختیم.
ما بردیم، چون دفاع کردیم، و دفاع کردیم چون مَردیم.
ما جنگیدیم چون‌غیرتمندیم؛ و غیرتمندیم چون مسلمانیم.
ما نباختیم، چون پشیمان نیستیم، و پشیمان نیستیم چون نباختیم.
ما بردیم، چون دفاع کردیم، و دفاع کردیم چون مَردیم.
ما جنگیدیم چون‌غیرتمندیم؛ و غیرتمندیم چون مسلمانیم.
کوه ها بر گام هامان به سجده نشستند، و آسمان ها بر سجودمان غبطه‌خوردند.
تیغ‌ها از حنجره‌هامان گریزان بودند، و حنجره‌هامان تشنه خون‌حیات.
قلب هامان در حسرت دیدار گلوله می‌سوخت، و انفجار، آرزو به دل ازگریز ما.
ما با «مین»ها هم خانه بودیم و بر سفره «تخریب» تناول می‌کردیم.
دود و خاکستر، سایه‌بان مان بود و آتش، گرمای وجودمان.
زمین که می‌خوردیم، آسمان می‌شکست، و بر هوا که می‌رفتیم، زمینیان غبطه می‌خوردند.
سرهامان با سربند نسبت نزدیک داشتند، و سربندها با قناصه،احوالپرسی می‌کردند.
لب هامان با خنده بیشتر مأنوس بود، و اشک هامان‌جاری چشم های پاکمان.
پوتین که بر پای می‌کردیم، زمین را از زیارت گام هامان محروم‌می‌ساختیم، و کلاهخود را که بر سر می‌گذاشتیم، خورشید از نتابیدنش برخود می‌لرزید.
پس:
بیاییم به شهدا فخر نفروشیم.
بیاییم غبطه جنگ ندیده‌ها رانپسندیم.
بیاییم و برادری جبهه‌ها را به شهرها سرایت دهیم.
بیاییم و خدای حاکم بر جبهه را با شهری‌ها مأنوس سازیم.
بیاییم‌یک بار دیگر خود را بیازماییم. حرمت گُل ها را پاس بداریم. سبزه‌ها را لگدنکنیم. قرار نیست همه گیاهان گل بدهند. انتظار بیجا نداشته باشیم. هرگلی بویی دارد، همه را به یک چشم زیارت نکنیم.
ما که:
هر روز به گل ها سلام می‌کردیم، چرا امروز از احوالپرسی غنچه‌ها دریغ‌داریم؟
هر شام با تبسم شیرین زندگی می‌خفتیم، امروز با حسرت گذشته دل را چرکین می‌کنیم؟
هر ظهر، میهمان قنوت دست هامان بودیم، امروزسفرة مادیت را بهتر می‌شناسیم؟
هر روز هنگام غروب، دل به دریای‌بیکران آسمان می‌سپردیم و روح را جلا می‌دادیم، امروز از لطافت خلقت وجلال و جمال خالق غافلیم؟
بیا تا:
یک بار دیر به روزهای نه چندان دور بر گردیم.
یک بار دیگر در قنوت‌نمازهامان به پرواز در آییم.
یک بار دیگر به همسایگان خود، تبسم زندگی‌بسیجی هدیه دهیم.
یک بار دیگر به صفر کیلومترها و تازه واردها به دیده احترام بنگریم.
یک بار دیگر هجوم بریم و ما زودتر ظرف های تبرکی را شستشو دهیم و همچنان در سلام کردن بر دیگران پیشی گیریم.
مگر چند سال گذشته؟ کوه که به این سرعت چهره عوض نمی‌کند.
هر چقدر هم که سیلاب و طوفان سنگین باشد! حمید داودآبادی
بسم الله الرحمن الرحیم
قال الله العزیز الحکیم: یریدونَ لِیطفِئوا نورَاللهِ بِاَفواهِهِم واللهُ مُتِمُّ نورِه وَلوکَرِهَ الکافِرون
ملت عزیز ایران؛ امت بزرگ اسلام
دست پلید دشمنان اسلام بار دیگر با اهانت به پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و سلم کینه ی عمیق خود را آشکار ساخت و با اقدامی جنون آمیز و نفرت انگیز، خشم مجموعه های خبیث صهیونیستی را از تلألؤ روزافزون اسلام و قرآن در جهان کنونی نشان داد. در روسیاهی عاملان این جنایت و گناه بزرگ همین بس که مقدسترین و نورانی ترین چهره میان مقدسات عالم را آماج یاوه های مشمئز کننده ی خویش ساخته اند. پشت صحنه ی این حرکت شرارتبار، سیاستهای خصمانه ی صهیونیسم و امریکا و دیگر سران استکبار جهانی است که به خیال باطل خود میخواهند مقدسات اسلامی را در چشم نسلهای جوان در دنیای اسلام از جایگاه رفیع خود فروافکنده و احساسات دینی آنان را خاموش کنند. اگر از حلقه های قبلی این زنجیره ی پلید یعنی سلمان رشدی و کاریکاتوریست دانمارکی و کشیش های امریکایی آتش زننده قرآن حمایت نمیکردند و دهها فیلم ضد اسلام را در بنگاههای وابسته به سرمایه داران صهیونیست سفارش نمیدادند، امروز کار به این گناه عظیم و غیرقابل بخشش نمی رسید. متهم اول در این جنایت، صهیونیسم و دولت امریکا است. سیاستمداران امریکا اگر در ادعای دخالت نداشتن خود صادقند باید عاملان این جنایت شنیع و پشتیبانان مالی آن را که دل ملتهای مسلمان را به درد آورده اند، به مجازات متناسب با این جرم بزرگ برسانند.
برادران و خواهران مسلمان در سراسر جهان نیز بدانند که این حرکات مذبوحانه ی دشمنان در برابر بیداری اسلامی، نشانه ی عظمت و اهمیت این خیزش و مبشّر رشد روزافزون آن است، والله غالبٌ علی امره
سیدعلی خامنه ای
23/شهریور/1391
مردم اهر علیرغم زلزله 6.2 ریشتری21 مرداد حضور گسترده ای در راهپیمایی روز قدس داشتند.
راهپیمایی کنندگان با حضور باشکوه خود در این مراسم بیعت مجدد خود را با آرمانهای بلند امام و انقلاب و همدلی خود را با مردم مظلوم فلسطین اعلام کردند و تبلیغات مسموم دشمن را که امیدوار بودند مردم با وجود پس لرزه های متعدد به خیابانها نمی آیند را ناکام گذاشتند.
این راهپیمایی با قرائت قطعنامه و آتش زدن پرچم آمریکا و اسرائیل پایان یافت.
پس از پایان راهپیمایی مردم مومن و روزه دار در محوطه اداره آموزش و پروش برای ادای نماز وحدت بخش جمعه گردآمدند و به سخنان عباس فلاح نماینده مردم اهر و هریس در مجلس شورای اسلامی گوش فرا دادند.
تصاویر در ادامه مطلب
