آرزوی شهادت در دل او شعله می کشید .مقام معظم رهبری

شهید حاج احمد کاظمی فرزند حاج عشقعلی متولد 2 مرداد 1337 در سن 20 سالگی به مبارزین فلسطینی پیوست و در سن 22 سالگی به فرماندهی تیپ نجف اشرف منصوب گردید ، طراحی و اجرای 20 عملیات مهم جنگی تحت فرمان امام خمینی (ره) منجر به آزادسازی پنج استان کشورمان و ده ها شهر گردید و فرماندهی او در قرارگاه حمزه منجر به امنیت کامل کردستان شد . در سال 1379 به فرماندهی نیروی هوایی و در شهریور 1384 به فرماندهی نیروی زمینی سپاه از سوی حضرت آیت اله العظی خامنه ای حفظه الله منصوب گردید ، سرانجام در 19/10/1384 پس از 30 سال جهاد و مبارزه در سانحه هوایی در ارومیه به درجه رفیع شهادت نائل گردید .

ادامه مطلب...

نهم دی سالروز خروش انقلابی امت حزب الله بر ضد اندیشه سیاه و دروغین فتنه گران را پاس می داریم .

راهپیمایی 9 دی ، نیاز لحظه ها بود که مردم به خوبی ، این نیاز را تشخیص دادند و به یکی از قله های تاریخ انقلاب اسلامی تبدیل شد .همانطور که در جنگ تحمیلی، ملت از خود ابتکار و شجاعت نشان داد، در این جنگ نرم هشت ماهه نیز با مهارت، فتنه دشمن را دفع کرد.

 نظام اسلامی ایران یک نظام مردمی و متعلق به مردم است و دشمنان باید این پیام را به‌خاطر داشته باشند که کسانی که پرچم جمهوری اسلامی را در اوج نگه داشته‌اند، خود مردم هستند. نهم دی ماه یکی از جایگاه‌های جلب و نزول رحمت الهی است که به برکت یاد امام حسین (ع) بر مردم ایران نازل شد.

مقام معظم رهبری

اخبارمرتبط:
آیت الله علم الهدی:کسانی که ولایت فقیه را به کفر فروختند برگشت ناپذیرند
حداد عادل:موضوع جریان فتنه انتخابات نبود دعوا بر سر اسلام است

اولین بیانات رهبر معظم انقلاب بعد از حماسه 9دی:

مطمئن باشید که روز نهم دىِ امسال هم در تاریخ ماند ... هرچه انسان در اطراف این قضایا فکر میکند، دست خداى متعال را، دست قدرت را، روح ولایت را، روح حسین بن على(علیه السّلام) را مى‌‌‌بیند. این کارها کارهائى نیست که با اراده‌‌‌‌ى امثال ما انجام بگیرد؛ این کار خداست، این دست قدرت الهى است؛ همان طور که امام در یک موقعیت حساسى -که من بارها این را نقل کرده‌‌‌‌ام- به بنده فرمودند: «من در تمام این مدت، دست قدرت الهى را در پشت این قضایا دیدم». درست دید آن مرد نافذ ِبابصیرت، آن مرد خدا.

... حجت بر همه تمام شده است. حرکت عظیم روز چهارشنبه ى نهم دى ماه حجت را بر همه تمام کرد. مسئولین قوه‌‌‌‌‌ى مجریه، مسئولین قوه‌‌‌ى مقننه، مسئولین قوه‌‌‌‌ى قضائیه، دستگاه‌‌‌هاى گوناگون، همه میدانند که مردم در صحنه‌‌‌اند و چه میخواهند. دستگاه‌‌‌‌‌‌ها باید وظائفشان را انجام بدهند.

شرط شفاعت شهدا (عکس) 


به گزارش مشرق، در ایام دفاع مقدس ، تنظیم شفاعتنامه کاری مرسوم بود. آن چه می بینید تصویر یکی از این شفاعتنامه هاست که پیش از عملیات کربلای 8 و بین بچه های گردان علی اکبر(ع) بسته شده است. بسیجیان گردان علی اکبر(ع) از اهالی شهرستان خوی بودند. مهمتر و زیباتر از متن این قولنامه ، شرط آن است که نشانه ای از بصیرت و پاکدلی بسیجیان لشکر عاشوراست. این شرط در حاشیه متن اصلی نوشته شده است.


متن شفاعتنامه به این شرح است:

 بسم رب الشهداء و الصدیقین

با نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان و با عرض سلام بیکران به حضور آقا امام زمان (عج) . بدینوسیله با عنایات خاص حضرت باریتعالی توفیق حاصل شد که در عملیات........جمعاً شرکتی داشته باشیم و در خدمت آقا امام زمان و فرماندهی ایشان به نبرد و ستیز با کفار بپردازیم ولی از آن جایی که طبعاً شهدایی هم در این عملیات باید و شاید شهید بشوند که شهید خواهند شد لذا خواستیم تا با امضا کردن این ورق پاره به همدیگر قول شفاعت داده و در روز قیامت در محضر شهدا روسفید و سرافراز باشیم، انشاءالله

همه باهم دست دعا برداشته و بر عمر شریف امام امت دعا کنیم

خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار

توجه: البته با یک شرط و آن اینکه: هر برادر که باقی می ماند باید راه برادرش را ادامه دهد و شفاعت باعث نشود که در اطاعات و عبادات سستی و تنبلی به خرج داده شود.

 

تنظیم : فرهنگ پایداری تبیان

اینک این منم  قاسم بن الحسن(ع)، فرزند پیامبر برگزیده خدا که نفسش از برای رفتن و شهادت در را ه امام زمانش بی‌تابی می‌کند.


ای کوفیان عهد شکن
اگر مرا نمی‌شناسید، امّا من شما را خوب می‌شناسم. شما همسیرتان کسی  هستید که، در کوچه‌ی بنی‌هاشم، صورت مادرمان(سلام‌الله‌علیها) را به کبودی نشانید.
پدرم حسن بن علی(علیه‌السلام) از حادثه کوچه بنی هاشم بود که زود به پیری نشست و موهایش در جوانی سفید شد. آخر دستان او در دستان مادرمان فاطمه بود که نانجیب سیلی به صورتش زد. و اگر پدرم نبود سیّده‌ی زنان عالم راه به خانه گم کرده بود.
اینک این منم  قاسم بن الحسن(ع)، فرزند پیامبر برگزیده خدا که نفسش از برای رفتن و شهادت در را ه امام زمانش بی‌تابی می‌کند.
و این حسین(علیه‌السلام) است که همچون اسیر، گروگان میان مردمی است که هرگز مباد از آب سیراب شوند.
به نوجوانی و سنّ کمم نگاه نکنید. آمده‌ام تا برای عموجانم، جان ناقابلم را تقدیم کنم.
آمده‌ام به نیابت از پدرم حسن مجتبی(علیه‌السلام).
آمده‌ام تا انتقام صورت سیلی خورده‌ی زهرا(سلام‌الله‌علیها) بگیرم.
آمده‌ام تا با ضربه ضربه‌ی شمشیرم فریاد بزنم که فرزند حیدر کرّارم.
صف‌هایتان را می‌شکنم و با شهادتم نقاب از چهره‌ی ذلّتتان بر می‌دارم.
خداوند می‌داند که شما دعوتمان کردید تا یاریمان کنید ولی دشمنان خدا و اولیاء او را یاری کردید. خداوند باران آسمان را از شما دریغ دارد و از برکات خودش محرومتان نماید.
خدا پراکنده‌تان سازد و گروه گروهتان کند و هرگز از شما راضی نباشد.
من می‌روم، امّا چشمان نگرانم را از حسین(علیه‌السلام) بر نداشتم. من می‌روم امّا داستان غریبی مان تا قیام قیامت هر جان زنده‌ای را خواهد لرزانید.
من می‌روم تا به پدرم حسن مجتبی(علیه‌السلام) بگویم که با چشمان خودم دیدم که حسین تنهاست.
یاری می‌طلبد ولی صدای یاری‌کننده‌ای از برای یاریش بلند نمی‌شود.
می‌روم تا از زهرای اطهر بپرسم آیا توانستم به نوبه‌ی خویش، انتقام از قاتلان او بگیرم.
منتظر می‌مانم تا عمویم حسین(علیه‌السلام) را در ورای این عالم تنگ دوباره ملاقات نمایم.
جانم از شدت ضربات شما ناتوان شده امّا این سینه‌ی گرم اباعبدالله است که مرا در آغوش گرفته و صورت به خون نشسته را غرق بوسه می‌کند و مرا به بهتر از این دنیا، بدرقه می‌نماید.

منبع:سایت جامع فرهنگی مذهبی شهید آوینی