علماى اخلاق روزه را به روزه عوام، روزه خواص و روزه خواص الخواص درجه بندى کردهاند
آنچه علماى اخلاق فرمودهاند، برگرفته از مجموع روایاتى است که در این زمینه وجود دارد. امام باقرعلیه السلام درباره روزه «عوام» مىفرماید: «روزهدار هر کارى انجام دهد، براى روزه او زیانى ندارد اگر از چهار کار خود دارى کند: خوردن، آشامیدن، آمیزش با زنان و فرو رفتن در آب«.(1)
امام صادقعلیه السلام در باره روزه «خواص» مىفرماید: «هرگاه روزهدار بودى، باید گوش و چشم تو در برابر کارهاى حرام و همه اعضاى تو در برابر کارهاى زشت نیز روزهدار باشد«.(2)
حضرت علىعلیه السلام در باره روزه «خواص الخواص» مىفرماید: «روزه قلب و خود دارى از فکر گناه، برتر از روزه شکم و خود دارى از خوراک است«.(3)
پىنوشت
(1) من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 107.
(2) بحار الانوار، ج 96 ص 292.
(3) ر. ک: غرر الحکم و درر اللکلم.