سید مرتضى شریفى ااا امید به آینده در سرشت انسان به ودیعه نهاده شده و خداوند هم بر آن تأکید کرده و با تأکید آسایش پس از دشواری را گوشزد می کند.(1) ناامیدی و یأس از رحمت الهی را کفر و از گناهان کبیره برشمرده است.(2) و هدف از آفرینش انسان را خلیفه الهی و تکامل و در نهایت خیر برای وی قرار داده است، اما این خیر زمانی به طور کامل جامه عمل می پوشد که جامعه آرمانی شکل گیرد و این جامعه آرمانی نیز در پناه حکومت شایستگان شکل می گیرد و به بشریت در تمامی ادیان وعده آن داده شده است و در مکتب اسلام علاوه بر نوید آن، توصیه به تلاش برای رسیدن به آن شده و دعوت به انتظار این جامعه آرمانی صورت گرفته است. این جامعه آرمانی با قیام جهانی مهدی موعود(عج) تحقق می یابد و بر این اساس انتظار ظهور و گشایش کار مسلمین نیز از با ارزش ترین اعمال است.
در بیانات معصومین(علیهم السلام) هم به کرات از اهمیت و ارزش انتظار سخن رفته است، چنانچه پیامبر(ص) می فرماید: با ارزش ترین اعمال امت من انتظار فرج است. پیوسته شیعیان ما در غم و اندوهند تا زمانی که مردی از فرزندان من قیام کند که به وسیله او قسط و عدل برزمین حاکم شود، چنانچه ظلم و جور حاکم شده است و انتظار فرج عبادت است. (3)
ابوخالد کابلی از امام زین العابدین(ع) نقل می کند که فرمود: غیبت امام دوازدهم(ع) طولانی می شود، سپس فرمود: ای ابوخالد مردم زمان غیبت که اعتقاد به امامت مهدی(عج) دارند و منتظر ظهور وی هستند بهترین مردم هر زمان می باشند، زیرا خداوند متعال به آنها عقل و بصیرت و معرفت داده است، به طوری که غیبت برای آنان مانند حضور است و مقام آنان مانند مجاهدین زمان پیامبر است. آنان مخلصونند و شیعه واقعی و دعوت کنندگان به دین می باشند.
بعد می فرماید انتظار فرج خود بهترین فرج است. (5)
علی(ع) فرمود: منتظر فرج باشید و از رحمت خدا ناامید نشوید که بهترین عمل نزد خداوند انتظار فرج است. (6)
امام صادق(ع) فرمود: کسی که در حال انتظار بمیرد مانند کسی است که در راه خدا شمشیر بزند. (7)
و نیز می فرماید: هر کس بمیرد و منتظر ظهور باشد مانند کسی است که در خیمه مهدی باشد. راوی می گوید: سپس امام فرمود: بلکه مانند مجاهد در میدان جنگ در کنار حضرت است بلکه مانند کسی است که در رکاب پیامبر(ص) به شهادت برسد. (8)
امام صادق از رسول الله (ص) نقل می کند که فرمود: بعد از شما مردمی می آیند که یک نفر از آنها اجر و ثواب پنجاه نفر را دارد. گفتند: یا رسول الله ما در بدر و احد و حنین در کنار شما بودیم و قرآن هم بین ما نازل شد. پیامبر(ص) فرمود: شما تحمل و صبر آنان را ندارید. (9)
حکیم بن عینیه می گوید: پس از جنگ امیرالمومنین(ع) با خوارج نهروان مردی گفت: ای امیرالمومنین خوشا به حال ما که در کنار شما با جهاد به این سعادت و توفیق رسیدیم. فرمود: به خدا قسم گروهی با ما در این سعادت شریکند که آباء و اجدادشان هنوز به دنیا نیامده اند. راوی با تعجب سوال کرد چگونه؟ حضرت فرمود: گروهی در آخرالزمان می آیند که با همه این فضائل شریکند و به ما سلام می کنند و در همه مسیر حق با ما شرکت دارند. آنان منتظران فرج هستند. (10)
منبع : صبح صادق
¤پی نوشت ها در دفتر نشریه موجود است.
